دکتر اشرف دهقانی
روش‌های عمل جراحی میومکتومی

آشنایی با انواع روش‌های عمل جراحی میومکتومی

عمل جراحی میومکتومی ، یک عمل جراحی در زنان است که برای برداشتن فیبروئیدهای رحم صورت می‌گیرد. این توده‌ها، غده‌هایی خوش‌خیم و غیرسرطانی هستند اما به دلیل رشد بیش از اندازه می‌توانند عارضه‌هایی مانند سقط جنین و یا نازایی را برای فرد به وجود بیاورند. به همین‌خاطر باید با شناخت علائم بروز آن‌ها، برای تشخیص و درمان به موقع اقدام کرد. برای انجام جراحی میومکتومی روش‌های متعددی وجود دارد که می‌توانید برای انتخاب بهترین روش با مطب دکتر اشرف دهقانی متخصص زنان در کرج تماس گرفته و وقت ویزیت و مشاوره بگیرید.

عمل جراحی میومکتومی چیست؟

عمل جراحی میومکتومی که با عنوان جراحی فیبروم رحم نیز شناخته می‌شود، به برداشتن فیبروم‌ها از رحم گفته می‌شود.

فیبروم‌ رحمی شایع‌ترین تومور خوش‌خیم در خانم‌ها است که ممکن است در سنین باروری به آن مبتلا شوند. این بیماری چیزی نیست جز رشد بیش از اندازه رحم که منجر به بروز غده‌های خوش‌خیم در آن می‌شود. این فیبروم‌ها و یا غدد ممکن است داخل عضله رحم، خارج از رحم و یا درون حفره رحم رشد کنند. از آنجایی که فیبروم رحمی با علائم متفاوتی خود را نشان می‌دهد به نوعی می‌توان گفت علائم آن ممکن است در هر فرد متفاوت باشد اما برخی از نشانه‌های شایع آن که تا حدودی با شناخت آن‌ها می‌توان فیبروم رحم را تشخیص داد عبارت‌اند از:

– خونریزی شدید قاعدگی و یا خونریزی بین دو دوره قاعدگی

– احساس توده و سنگین در ناحیه لگن

– تکرر زیاد ادرار

– احساس درد هنگام ادرار کردن

– سقط جنین و یا نازایی

اگر این علائم را در خود مشاهده می‌کنید، باید برای هر چه زودتر برای درمان اقدام کنید. از بین بردن فیبروم‌های رحم با عمل جراحی میومکتومی یکی از شیوه‌های درمانی است که برای این امر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عوارض فیبروم رحم را نادیده نگیرید.

از آنجایی که احتمال وجود این عارضه در اکثر خانم‌ها وجود دارد و معمولاً در هر یک از آن‌ها با علائم خاصی بروز می‌کند، ممکن است برخی افراد این علائم را نادیده گرفته و برای تشخیص و درمان آن اقدامی نکنند؛ اما باید بدانید که این فیبروم‌ها قادر هستند تاثیرات بدی بر روی اندام‌های بدن بگذارند. بنابراین لازم است تا بعد از تشخیص این بیماری برای حذف کردن این غدد از رحم سریعاً اقدام شود. برخی از عوارض فیبروم رحمی بر روی دیگر اندام‌های بدن عبارت‌اند از:

– مثانه: اگر این فیبروم‌ها در ناحیه‌ای رشد کنند که به دیواره مثانه فشار وارد شود، فرد دچار تکرر ادرار شده و ممکن است حین ادرار احساس درد کند.

– کلیه: اگر فیبروم‌ها به مجرای بین هاله فشار وارد کنند، موجب برگشت ادرار به کلیه می‌شود. هر چند رخ دادن این مورد نسبت به دیگر موارد احتمال کمتری دارد.

عمل جراحی میومکتومی به چه صورت انجام می‌شود؟

اگر فیبروم منجر به فشار، درد و خونریزی شود لازم است که جهت برداشتن آن اقدام شود. برای درمان فیبروم روش‌های درمانی دیگری نیز نظیر تجویز آگونیست‌های GnRH و یا بستن شریان رحم وجود دارد. اما بهترین روش برای کسانی که می‌خواهند رحم خود را حفظ کنند و قصد مادر شدن در آینده را دارند، عمل جراحی میومکتومی است. این عمل بسته به مکانی که فیبروئیدها در آن رشد کرده‌اند، اندازه و تعداد آن‌ها به چند روش مختلف قابل انجام است.

 ۱- هیستروسکوپی

این فیبروئیدها اگر داخل رحم بیش از حد اندازه رشد کنند و برجسته شوند می‌تواند منجر به نازایی و سقط جنین شود؛ بنابراین بهتر است برای از بین بردن آن‌ها از طریق هیستروسکوپی اقدام کرد.

 

۲- لاپاراسکوپی

در صورتی که میومکتومی از روش لاپاراسکوپی انجام شود، جراح رحم را مشاهده کرده و فیبروئیدها را برمی‌دارد. این روش نسبت به لاپاراتومی که در ادامه به شرح آن می‌پردازیم، درصد موفقیت بالاتری دارد اما برای برداشتن فیبروئیدهای بسیار بزرگ نمی‌توان از این روش استفاده کرد.

 ۳- لاپاراتومی

یکی‌دیگر از روش‌های عمل جراحی میومکتومی، لاپاراتومی شکمی است که در این روش یک برش بزرگ در دیواره شکم به منظور ورود به حفره شکم ایجاد می‌شود. در این روش برخلاف دو روش قبلی، بیمار به مدت زمان بیشتری برای استراحت بعد از عمل نیاز دارد.

آیا امکان بارداری بعد از عمل جراحی میومکتومی وجود دارد؟

یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ی خانم‌ها در صورت مواجه با این عارضه، نگرانی برای بارداری و یا عدم بارداری در آینده است. این‌که آیا این فیبروم‌ها قادر هستند تا فرد را برای همیشه از مادر شدن محروم کنند یا خیر به نوع روشی که برای حذف آن مورد استفاده قرار می‌گیرد بستگی دارد. به عنوان مثال در روش هیسترکتومی فرد دیگر قادر به بچه دار شدن نخواهد بود؛ بنابراین توصیه می‌شود قبل از آن که در مورد یکی از این روش‌های پیش‌رو تصمیم بگیرید، حتماً راجع به عوارض و پیامدهای آن در آینده از پزشک معالج خود بپرسید و با در نظر گرفتن تمام جوانب خود را برای این عمل جراحی آماده کنید.

بهبودی بعد از عمل جراحی میومکتومی

بهبودی کامل بعد از انجام این عمل جراحی تا حدود زیادی به روش انجام آن بستگی دارد. مثلاً در هیستروسکوپی  طی یکی دو روز بعد از عمل فرد می‌تواند به انجام فعالیت‌های روزمره خود بپردازد. در لاپاراسکوپی نیز این مدت یک تا دو هفته است اما در لاپاراتومی شکمی این مدت زمان، به چهار تا شش هفته بعد از عمل افزایش می‌یابد. دقت کنید که این بازه‌های زمانی یک زمان ثابت نیستند و ممکن است با توجه به شرایط جسمانی فرد در هر شخص کمتر یا بیشتر باشد؛ بنابراین بهتر است برای تسریع بهبودی و کاهش عوارض بعد از عمل، به توصیه‎‌ها و اقدامات قبل و بعد از عمل توجه ویژه‌ای داشته باشید.

مدت زمان بستری شدن فرد در بیمارستان نیز به روش انجام شده بستگی دارد؛ اگر از روش‌های هیستروسکوپی و یا لاپاراسکوپی تحت عمل جراحی میومکتومی قرار بگیرید، ممکن است به یک استراحت یک روزه احتیاج داشته باشید و بعد از آن از بیمارستان مرخص شوید؛ اما بعد از لاپاراتومی بسته به شرایط جسمانی بدن بعد از عمل به احتمال زیاد یک تا چهار روز نیاز به ماندن در بیمارستان خواهید داشت.

سخن پایانی

عمل جراحی میومکتومی و یا عمل برداشتن فیبروم‌های رحم به منظور حذف غدد خوش‌خیمی صورت می‌گیرد که در رحم رشد می‌کنند و در مواردی ممکن است منجر به نازایی و یا سقط جنین در شخص بیمار شوند. توجه داشته باشید که جراحی میومکتومی می‌تواند منجر به افزایش خطر پارگی رحم در هنگام زایمان شود؛ بنابراین اگر تحت این عمل جراحی قرار گرفتید باید برای زایمان‌های بعدی خود روش سزارین را انتخاب کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط